- xudaya
- f. ay Allah ay Tanrı
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
xudaya
Look at other dictionaries:
xuda — is. <fars.> 1. Allah, Tanrı. Bəlalərdən səni saxlasın xuda; Sən tək gözəl, əldən olmasın cida. M. P. V.. Ey xuda, kim çəkər axırda gülabın bu gülün; Dərdi sər dəfinə aləmdə bu dərman gülüdür. S. Ə. Ş.. <Sitarə:> Xuda bilir ki, səni… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bimərhəmət — sif. <fars. bi. . . və ər. mərhəmət> Mərhəmətsiz, insafsız, rəhmsiz, zalım. Bimərhəmət əyanlarına şükr, xudaya! M. Ə. S.. Nədir bu xilqəti bimərhəmət, bu pərdəli hikmət? Bu zülmə qarşı, nolur, bir də bir ədalət olaydı. H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ciddən — z. <ər.> Ciddi olaraq, ciddi surətdə, gerçəkdən, həqiqətən. Gözlənməyən ədnalığın icadına ciddən; Himmət edən insanlarına şükr, xudaya! M. Ə. S.. <Rüstəmbəy:> Tərs kimi mənim kütübxanamda da belə dolaşıq kitablar var ki, ciddən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ehtiram — is. <ər.> Dərin hörmət, sayğı. . . Qasım əminin kənddə artıq ehtiramı vardı. Ə. H.. Kazım kişi bu ehtirama görə razılıq elədi və yenə fikrində durub dedi ki, öz işimdə qalmaq istəyirəm. M. C.. Ailədəki bu qarşılıqlı ehtiram indi artıq ənənə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fənn — is. <ər.> 1. Elm, bilik sahəsi, tədris obyekti. Riyaziyyat fənni. Zoologiya fənni kabineti. – <Teymur müəllim> yalnız sinifdə deyil, kənarda da öz sevimli fənni coğrafiyadan saatlarla danışmağı sevərdi. Ə. S.. 2. bax fənd 1 ci mənada … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
islah — is. <ər.> Qüsur və nöqsanlarını aradan qaldıraraq yaxşı hala salma, yaxşılaşdırma, düzəltmə, yaxşılaşdırılma, düzəldilmə, düzəlmə. Həzrət Əşrəf bilir ki, maarif, nəqliyyat, ziraət, ticarət və sair işlərimizin islaha böyük ehtiyacı vardır. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kərəm — 1. is. <ər.> köhn. Lütf, mərhəmət, inayət. Kərəm eyləmək. – <Ağa Heydər:> Xudaya, şükür kərəminə! Balalarım, gəlin sizi bağrıma basım. N. V.. Kərəm et (qıl) (yalvarış yaxud nəzakət bildirən əski ifadə) – 1) mərhəmət et, rəhm göstər,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
münkir — sif. <ər.> 1. köhn. Danan, inkar edən, etiraf etməyən, qəbul etməyən; Allahı inkar edən, dinsiz, kafir. <Divanbəyi:> Mən belə münkir adam görməmişəm. M. F. A.. Münkir olmaq – Allahın varlığını inkar etmək, Allahı danmaq. Kərəmin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sipər — is. <fars.> 1. Qalxan. Sipəri üzünə tutmaq. – Dövlətşin başını döndərdi və heç bir məna anlatmayan, donuxmuş gözlərini sipərə zillədi. Ç.. 2. Qoruyucu vasitə kimi istifadə edilən hər cür şey, qurğu və s. Yurdumuzun solu, sağı; Hər qaya bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşavaz(lı) — sif. <fars.> Məlahətli səsi olan, xoşsəsli, gözəl səsli. <Çaqqal:> Dedi kim, ey xurusi xoşavaz; Düş aşağə, qılaq xudaya namaz. S. Ə. Ş.. Məşədi İsmayıl xoşavaz bir adamdır və ucadan «Mahur» havasilə «putuluk, fusuluk» oxuya oxuya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
